مدل‌سازی اثرات کاهش سطح آب بر فاصله بهینه قفس های پرورش ماهی در خلیج گرگان

با کاهش سطح خلیج گرگان متاثر از کاهش سطح آب دریای کاسپی میزان فاصله بهینه بین پن‌‌های پرورش ماهی تغییر خواهد نمود. هدف تحقیق حاضر بررسی تغییرات فاصله بهینه ناشی از کاهش سطح آب با جفت نمودن دو ماژول هیدرودینامیک و انتقال-پخش از مدل مایک21 تحت 15 سناریو با در نظر گرفتن باد غالب غرب‌‌وزان در سه سرعت و در 5 تراز مختلف می‌‌باشد. تنش تابشی موج با استفاده از ماژول موج نزدیک به ساحل در 15 سناریو اجرا شد و به عنوان ورودی در مدل‌‌های هیدرودینامیک بکار گرفته شد. با مدل‌‌سازی شوری در سال شاخص 1390 در تراز 5/26 متر، ضریب پخش استخراج و از آن در سایر مدل‌‌سازی‌‌ها استفاده گردید. نتایج مدل‌‌سازی در بیشتر سناریوها بیانگر جابجایی آلاینده در راستای باد غالب از غرب به شرق در مزرعه جنوب غربی و جابجایی آلاینده مخالف جهت باد غالب و از شرق به غرب در مزرعه شمال شرقی می‌‌باشد. عمدتاً افزایش سرعت باد و کاهش تراز آب سبب افزایش میزان فاصله بهینه و کاهش مدت زمان رقیق‌‌شدگی آلاینده می‌‌گردد. بیشینه میانگین فاصله بهینه در مزرعه شمال‌‌ شرقی و جنوب غربی به‌‌ترتیب 487 و 2615 متر در تراز 28 متر برآورد گردید. کمینه میانگین فاصله بهینه در مزرعه شمال شرقی و جنوب غربی به‌‌ترتیب 194 و 999 متر و در ترازهای 5/26 و 26 متر برآورد گردید. به‌‌منظور کاهش بلایای بوم‌‌شناختی و اقتصادی ناشی از اثرات کاهش سطح آب دریای کاسپی بر فاصله بهینه مزارع در آینده، توصیه می‌‌گردد نسبت به جانمایی مجدد مزارع پرورش ماهی در خلیج گرگان اقدام گردد.